ทิวที่ชอบยู

ผมไม่เคยบอกใครเลยนะว่าผมแอบชอบเพื่อนสนิทตัวเอง ไปเรียนทุกว้นก็ทำตัวเนียน ไม่เคยหลุดแม้แต้ครั้งเดียว! ไม่มีใครแอบรู้ความลับข้อนี้ของผมแน่นอน ผมมั่นใจ!

"เอ๊ะๆๆ สองคนนี้นี่ยังไงกันน้าาา"

"ก..ก็..ก็เพื่อนไง ยูจีนเป็นเพื่อนสนิทของเรา เราไม่มีทางแอบชอบเพื่อนสนิทของตัวเองหรอก! ใครจะไปชอบเพื่อนสนิทของตัวเองกัน จริงปะะะ"

"จ้าา เชื่อจ้าาา"

เห็นไหมล่ะ ผมน่ะ เก็บความลับเก่งที่สุดแล้ว :D

♧ แจ้งก่อนอ่าน : 

● นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายฟีลกู้ดเรื่องแรกในจักรวาลซึ่งมีทั้งหมด 7 เรื่อง

● ช่วงวัยมัธยมปลาย/ แอบชอบเพื่อนสนิท/ Slice of Life/ ชีวิตประจำวันในโรงเรียน/ หลายฉากมีตัวละครรอง(เพื่อน)เยอะ

● เป็นแนวอ่านได้เรื่อยๆ ไม่มีดราม่า ไม่มีปม และ***ไม่มีฉาก NC เลยค่ะ ***

เล่นแทค #ทิวที่ชอบยู

(จักรวาลเดียวกับ #พี่ปิ๊งอย่าโหดดิ และ #ดนตรีกับทะเล)

บทนำ

คนที่ผมแอบชอบมีชื่อว่ายูจีน อยู่ ม.5/4 สายศิลป์-คำนวณ สูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้า หน้าตาหล่อมากเวลามองดีๆ แต่ถึงมองไม่ดีก็ยังหล่อ ผิวไม่จัดว่าขาวแต่ก็ไม่ถึงกับแทน เส้นผมหยักศกหน่อยๆ สีน้ำตาลเข้ม ใบหน้าคมจมูกโด่งได้คุณย่าที่เป็นคนฝรั่งเศส เลือดกรุ๊ปเอ ใส่เสื้อไซส์แอล ชอบกินโยเกิร์ตรสผลไม้รวมกับมัทฉะลาเต้ ชอบเล่นเกม ชอบว่ายน้ำ อนาคตจะสอบเข้าคณะบัญชี

แต่จริงๆ มันนิสัยไม่ดีหรอก อย่าไปชอบมันนะๆๆ

 เพราะมันชอบทำให้คนอื่น (=ทิวเขา) หลงรักโดยไม่รู้ตัวอยู่เรื่อย

เฮ้อ รำคาญ!

หมายถึงรำคาญตัวเองนี่แหละ คนเข้ามาจีบตั้งเยอะ แต่ดันไปแอยชอบคนที่ซึ่งไร้ความรู้สึกรักชอบเกลียดหลงแบบไอ้ยู!

"ทิว กินข้าวก่อน อย่าเพิ่งเล่นสิ"

"เดี๋ยวก่อน เราอ่านดวงอยู่"

"ดวงอะไร"

"ดวงรายวันในทวิต เค้าบอกว่าจะมีคนมาสารภาพรักวันนี้"

"อ้อ โอเค" 

จบ.. มันหยุดพูดแล้วตั้งหน้าตั้งตาเล่มเกมพร้อมกับกินข้าวต่อ

จะหึงหน่อยมั้ยอ่ะ หวงหน่อยดิ ในฐานะเพื่อนสนิทที่สุดตลอดสามปีที่ผ่านมาก็ได้

..จะไม่จริงๆ เหรอ?

"พี่ทิวเขาครับ เพื่อนผมฝากมาให้"

ผมเหลือบตาขึ้นมองรุ่นน้องม.4 ที่หน้าตาดีเทียบเท่าคนที่กำลังนั่งอยู่ฝั่งข้ามอย่างเคยชิน มุกนี้ผมโดนทุกอาทิตย์แหละ ไม่ค่อยน่าแปลกใจเท่าไหร่

"ขอบคุณครับ พี่ฝากขอบคุณเพื่อนน้องด้วยนะ"

ผมยิ้มก่อนจะรับไว้ตามมารยาทแล้วอ่านดวงต่อ น้องคนนั้นยิ้มกว้างก่อนจะเดินจากไป ตอนนี้ผมเริ่มแอบลุ้นอยู่ในใจว่ายูจีนจะมีท่าทีอะไรบ้างมั้ย 

ซึ่งก็ไม่!!

เอาล่ะ ผมว่าผมคงคาดหวังมากเกินไปเองจริงๆ นั่นแหละ

"อย่ามัวแต่อ่าน"

น่องไก่เล็กๆ หนึ่งชิ้นถูกวางไว้บนจานข้าวของผมอย่างเรียบร้อย 

"ให้เราอีกละ" 

"ก็เราไม่ชอบน่องไก่" อีกฝ่ายพูดจบก็ใช้นิ้วจิ้มๆ เกมบนหน้าจอมือถือต่อ

"นี่ป้าแถมให้อีกแล้วเหรอ"

"อื้ม เราไม่อยากขัดใจป้า"

"โอเค ขอบคุณนะ" ผมพูดจบก็หยิบน่องไก่ขึ้นมาแทะทันที

หึ ยูจีนมันร้ายนักนะ

จะยิ้มโชว์เขี้ยวทำไมบ่อยๆ กันเล่า! คนอื่นเค้าหวั่นไหวนะ รู้บ้างมั้ยเนี่ย!

"ขอแลกกับช็อคโกแลตนะ วันนี้อยากกิน" แต่จู่ๆ ยูจีนก็พูดขึ้นมา

"เอาไปดิ เราไม่ค่อยกินอยู่แล้ว ทะเลก็คงไม่กิน" 

"ขอบคุณ" พูดจบยูจีนก็หยิบกล่องช็อคโกแลตเล็กๆ ที่รุ่นน้องคนนั้นให้ใส่กระเป๋าตัวเองกางเกงทันที

เอ๊ะ หรือว่าจะ..

"นี่ยูจีนชอบน้องคนนั้นเหรอ..ที่ให้ช็อคโกแลตเรา"

"..." ยูจีนไม่ตอบ แถมยังทำหน้าตกใจอีก

ม..มะ ไม่ตอบแบบนี้ แปลว่าอะไร!

"หรือว่าจะชอบเพื่อนของน้องคนนั้น!"

"ตลกแล้ว เราแค่อยากกินช็อคโกแลต"

"ยูจีน..อย่าให้รู้นะ"

"ทำไม ทิวจะทำอะไร"

"ถ้ายูจีนมีแฟนเราจะกินข้าวกลางวันกับใคร ไปกินน้ำแข็งไสกับใครล่ะ ติวหนังสือด้วย" 

"ก็ไปด้วยกันไง" ผมอ้าปากค้างทันที ดูสิ! ยูจีนใจร้ายมากๆ หัวใจของผมแตกสลายเป็นพันชิ้น!

"ร..เราไม่อยากไปเป็นส่วนเกินหรอกนะ!"

"เราไม่มีทางมีแฟนก่อนทิวหรอก เชื่อดิ"

ผมก็หวังว่าอย่างนั้น เพราะไม่งั้นผมคงต้องอกหักอย่างแรงมากแน่ๆ

ก็รู้สึกตัวว่าชอบมันมาตั้งหลายเดือนแล้วนี่นา

แต่ผมมั่นใจว่าผมเก็บความลับนี้ได้เป็นอย่างดีมาตลอด ไม่มีใครรู้อย่างแน่นอน!

:)